Dr Urschrei, vrschtummend im no junge Wältall
Schtärne und Planete geboren im Uterus vom Urknall
Uralt isch d’Legände vom Nullpunggt uff dr Läbensuhr
E Näbelschpur vrdichtet sich zur erschte DNA-Schnur
D’Zuekunft, in dr Hand vonere sich bildende Schtruggtur
Nid vrgäbens uff dr Luur, z‘bilden e Kultur
Wie vo Geischterhand erwache Zälle zum Läbe
Dr Meischterplan erschafft e Wälle vo Räge
Helios‘ Schyyn git däm Wunder dr Säge
Die erschti Schtärnschnuppe, dr erschti Wunsch uff Mueter Ärde
Duet erläbe wiener in Erfüllig goht, es wärde
Ritual gebore, entschtöhn Gebärde
Saurier schtärbe in Härde, sie vrbärge
Dr Menschheit d’Wohrheit wo unser Wüsse hütte duet präge

REFRAIN
Wie kunnt me gege dä langi Wäg aa?
Lauf‘ aifach los und dängg nid dra
Eins und eins isch drei mol 𝝅 git dr Sinn vom Läbe
Doch me bliibt chläbe an dr Froog

Mit dä n‘
Erschte Sunneschtrahle hebt sich dr Vorhang und s‘
Lääbe verwacht erneut und macht e neue Aafang
Keim für Keim jä und Schprosse für Schprosse, kunnt
Früschi Energie ussem Boode uusegschosse
Wääse gebäre, föhn aa läse und vrjähre
Um sich z’bewähre, 7, 6, 5, 4
3 einsami Adler kreise über dr Menschheit
Und sin bereit zum ene waffelose Fight
Gege d’Unändligkeit vo Zerschtörig
Homo Sapiens, du bisch dr Muetr nümme hörig
Schniidsch dr ä Wunde tief in dy eiges Fleisch und
Verregsch dra, numme dass dä’s weisch
E letschte Güggel weggt Di uss den Überläbensdräum
Und propagiert d’Politik vo dä Blueme und vo dä Bäum
Doch für d‘Galgevögel isch dr Zyttpunkt koo
Zum goo, zum Bühni vrloo, und
Hinter sich e truurig tiefe Iidruck z’loo, dr
Planet, früsche Sunnestrahle z’überloo, und
Nüt, ussert öppisem loo stooh, die
Einsami Blueme frogt: " Wieso? Und
Worum sin Galgevögel dumm? Worum
Lacht sich diesmol kei ‚letschte‘ krumm? Wäge
Was isch alles ussgartet?" Sie
Schliesst ihri Auge und wartet...

REFRAIN

Dr Morge graut, d’Macht vo dr Magie macht schproochlos
Drooschtlos vrwüeschtet, dr Aabligg macht rootlos
Wo bloss sin die Grabstei vom wältgröschte Friedhof?
S’gröschte Masseschtärbe in dr Gschicht vo dr Milchschtrooss?
S’Rätsel vom Untergang blybt unbekannt
D’Schpaltig vo Yin und Yang hett me z’schpoot erkannt
Sy Dugend, wo schtets dr Mensch synere Not vrdanggt
Sorgt drfür, dasser z’schpoot erkennt woner aaglangt
Dr Schtrigg vom Aafang wird zur Schlinge vom Schluss
S’Chaos isch im Gang, s‘Minus verschlingt s’Plus
D‘Schpiegelruggsytte, zerschlage vo de Schattemächt
Dunggelheit quillt ans Daagesliecht uss de Ratteschächt
Vrlernbar isch Unbelehrbarkeit
D’Mueter verbluetet in dr Einsamkeit

REFRAIN